بازار نشر را یک بنگاه اقتصادی می بینند/ مکان مصلی برای نماز است چرا اصرار دارند که انواع و اقسام کارها در محل مصلی صورت بگیرد

مریم صباغ زاده ایرانی داستان نویسی را از اوایل دهه ۶۰ در کانون پرورش فکری آغاز کرد . وی از معدود داستان نویس های ادبیات دفاع مقدس است که زاویه دیدش از رویکردی زن محورانه برخوردار است.

صباغ‌زاده از سال 1378 تشکل انجمن قلم ایران را به همراه برخی دیگر از نویسندگان به راه انداخت و از اعضای موسس این انجمن و در سال 85 دبیری جشنواره قلم زرین را بر

عهده داشت. با توجه به فعالیتهای گسترده این بانوی ادیب در عرصه کتاب  و نویسندگی بر آن شدیم تا همزمان با برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران اوضاع و احوال نشر و کتاب خوانی در جامعه را از ایشان بپرسیم . آنچه در ادامه می آید ماحصل گفت و گوی وی با سراج24 است. 

*چرا خیلی از ناشرین از صنعت نشر دلزده شده اند و این کار  را رها می کنند؟

این امر برمی گردد به نگاه بازاری به کتاب.  به عبارتی خیلی از ناشرین بخاطر استفاده از منافع همین بازار به سمت آن گرایش پیدا می کنند در این بین اندک درصدی هستند  که به خاطر علائق شخصی اشان به فرهنگ روی به کار نشر آورده اند و در این عرصه حضور یافته اند. در تمام دنیا نیز این این روال منطقی است که ناشران برای منفعت در بخش کتاب سرمایه گذاری می کنند و به نوعی به چشم یک تجارت پرسود به کتاب نگاه می کنند.در این ایران نیز همین روال هست . خیلی ها به عنوان یک بنگاه اقتصادی به بازار نشر نگاه می کنند لذا گاها پیش می آید که فرد سود مورد نظرش را بدست نیاورد در نتیجه کار را به کس دیگری واگذار می کند. در این بین شما ناشرانی را می بینید که با همت و تلاش کتب کلیدی را به جامعه عرضه می کنند که به جرأت می توان گفت نقش موثری در ترویج فرهنگ دارند اما به دلیل عدم حمایت از این ناشران قیمت کتابها آنقدر بالاست که از دسترسی همگان خارج است.

*این نگاه در برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب هم دیده می شود؟

در بحث نمایشگاه تهران هم همین نگاه وجود دارد . منطقی است که مردم از این فرصت بدست آمده استفاده کنند تا با تخفیف کتب مورد نظرشان را بخرند،  شما در گوشه کنار نمایشگاه بسته های بزرگ کتاب را می بینید که در حال آماده سازی جهت ارسال به شهرستانهاست جرا که فروشنده کتاب در شهرستان نیز از این فرصت بوجود آمده بهره می برد تا  کتابش را با قیمت مناسب تهیه کند. این از همان نگاه تجاری به کتاب نشات می گیرد که به نظر من اشکالی ندارد. چرا که در کنار این فضای تجاری کتاب هم چاپ می شود.

خب باید از این فضا استفاده کرد تا روحیه کتابخوانی بین مردم ترویج پیدا کند.

*عمده ضعفهایی را که در برگزاری این نمایشگاه مشاهده می کنید در چیست؟

یکی از این ضعفهایی  مشهود که باعث انتقاد جدی به متولیان برگزاری نمایشگاه کتاب می شود نحوه توزیع بن های تخفیف ویژه نمایشگاه ست.  به عنوان مثال شما می بینید که بن های تخفیف بیشتر از آنکه در دست قشر دانشجو که جیبش کوچک است یا دانش آموزان و فرهنگیان ما باشد در دست کسانی است که به عنوان یک ابزار سود از آن بهره می برند.

ایراد جدی دیگر من بر می گردد به مکان برگزاری نمایشگاه. مکان مصلی برای نماز است چرا اصرار داند که انواع و اقسام کارها در محل مصلی صورت بگیرد جزء خواندن نماز. معتقدم باید در مصلی نماز خواند و در دانشگاه تهران و یا در یک محل فرهنگی نمایشگاه کتاب را برگزار کرد. این یک بی حرمتی به مکان مصلی است چرا که از هویتش دور شده است.

*توجه زیاد مردم به نمایشگاه را در چه عاملی می بینید؟

خب عده ایی برای خرید می آیند که از همه قشرها در آنها می شود دید. در این بین هم هستند افرادی که تنها برای گردش و گذراندن یک عصر مفرح به نمایشگاه می روند. گپ و گفت شان را آنجا انجام می دهند. نهارشان را آنجا می خورند که البته به نظر من اشکالی ندارد چرا که اینگونه شاید افراد با این گشت و گذارها با کتاب مانوس بشوند . بجای آنکه در پارک بگردند در نمایشگاه کتاب بگردند تا با کتاب هم آشنا شوند ولو آنکه کتاب هم نخرند.